doggie style

Και τι καταφερα?Να σας πω...
Καταφερα να μην ξεχωριζω τα χρωματα
να βλεπω σκιες του γκρι...

και επικρατει μια αποκοσμη ησυχια
τωρα που δεν φυσαει...
Και στα στενακια γυρω απ το σπιτι
δεν ακουγεται ουτε ντεσιμπελ

Και ειναι τρομακτικο καπως
γιατι νομιζω πως ειμαι μονος ,
ολομοναχος .

Ακουω μονο ενα σκυλο να γαυγιζει
κατω προς το λημανι , μακρυα

Και ειναι ο ηχος τοσο διακριτος και
εντονος που νομιζω με κυνηγα το αδεσποτο
για να με φαει και ερχεται τρεχοντας απ τον γιαλο

Και υπαρχει κατι που με τρομαζει ακομα πιο πολυ.
Φοβαμαι μην ειμαι ο μονος που το ακουει.
Μην εχω μεινει μονος σε ενα νησι με αδεια σπιτια.

Και αν ειμαι μονο εγω εδω , οι υπολοιποι που να ναι??
Και αν δεν ειμαι εγω εδω , ποιος ακουει τον σκυλο?
Και αν δεν ακουει κανεις τον σκυλο ακουγεται το γαυγισμα του??

Μια γκρι γατα περασε μπροστα μου και βαλθηκα να την κυνηγησω
Και στο γκρι σπιτι της γωνιας, εστριψε στο γκρι δρομακι

Σταματησα να ακουω τον σκυλο , και η αποκοσμη ησυχια επεστρεψε.
Την ακουγα να ερχεται σιγα προς το μερος μου , γκρι και αυτη με το παλτο της
Την μυρισα κιολας ετσι μουχλιασμενη απ το σορροκο

Η γατα χαθηκε μα το ενστικτο μου φωναζει να την ψαξω...
και εκει στην γκριζα πλατεια την βλεπω απεναντι μου
να με κοιταει διχως ταραχη η φοβο

Και οσο πλησιαζω αργα μα αποφασιστικα εκεινη
σηκωνει τις γκριζες τριχες της ραχης της , κατεβαζει τα αυτια
χαμηλωνει το κορμι της και νιαουριζει με ενα τροπο τρομακτικο

Και εγω τρεχω κατα πανω της γαυγιζοντας
ελπιζοντας πως υπαρχει καποιος να μας ακουει
ψηλα στα γκρι στενα του καστρου...