Αν εχει να λεει κατι
ειναι οτι ηδη γνωριζουμε
πως οι νεοι μιλουν επιπολαια.
Εκει μας βαζω.
Ειναι οτι βγαζουμε συμπερασματα
μεσα απο αντιφασεις
και οχι δογματα.
Οτι η αμφισβητηση δεν εχει ορια συγκεκριμενα.
Και ολα αυτα σαν επιπολαιος ανθρωπος...
σαν επιπολαιος αντρας.
Γιατι πραγματικα ολα αναγονται σε γευσεις
πικρες , γλυκες δεν εχει σημασια.
Σε ευχαριστες...ναι
Σε δυσαρεστες..παλι
Αλλα...
Ενα αλλα που θα πρεπε να γραψω κεφαλαια.
Αλλα εσυ μπηκες σε ενα αμαξι
σε ενα πραγματικο ταξιδι στο χωροχρονο
Και γω ακουω φασαρια απο τους διπλα μαστορες
Κοιμαμαι και ονειρευομαι την φασαρια τους να μην με ενοχλει
Ονειρευομαι να σηκωνουν τσιμεντενια καστρα
που πατουν σε θεμελεια ατελειωτα...
Αλλα...
Παλι αλλα
Δεν ειναι οτι κανεις την διαφορα.
Η διαφορα εφερε εσενα...
Και βρισκεσαι ακουσια να απολογεισαι
Χωρις κανενας απ τους δυο να το θελει
Και μιλαω και για τους δυο , για καθε δυο...
Βαζω εμενα στη θεση του απολογουμενου
και αρχιζω και σου μοιαζω
ολο και περισσοτερο.
Ειναι που μοιαζω με γκομενα σ αυτα,
κι ας ειμαι αγορακι....
