Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

τουριστας

15 χρονια τουριστας λοιπον...
ισως να εκδοσω ενα ταξιδιωτικο οδηγο,
εναλλακτικου τουρισμου βεβαια.
Αλλα σκεφτομαι παλι οτι θα μεινει
κι αυτος στη μεση.
Μαλλον βαριεμαι να γραφω
και ολο με πιανει οταν περπαταω
και σκεφτομαι(η εμπνευση και καλα)
Αλλα δεν μπορω να γραφω περπατωντας.
Και σκεφτικα να αγορασω ενα recorder και
να μιλαω και αυτο να γραφει.
Αλλα ετσι θα με περνανε για τρελλο
η θα το επιβεβαιωσουν.
Οι αλλοι...οι αλλοι.
Και τωρα παλι φευγω,
παω παλι μακρυα.
Και εκει που παω
Δεν ξερω τι με περιμενει.
Ξερω ποιοι αλλα δεν ξερω τι...
Ουτε πως,δεν ειμαι σιγουρος για το γιατι...
Αλλα ετσι ειναι...
Μηπως ξερω τι μου γινεται
για να ξερω ολα τα υπολοιπα?
Γι αυτο κοιταω να μην ασχολουμαι και πολυ
με την λογικη
Μαλλον δεν πηγαινω...
Η λεξη ειναι κατευθυνομαι..
Η καλυτερα τηλεκατευθυνομαι
και δεν κραταω κανενα μοχλο
αεροπλανακι γρηγορο διχως πιλοτο
αλλα με φτερα μεγαλα.
Τοσο μεγαλα που αγκαλιαζουνε τα παντα
Και ετσι νοιωθουν ολοι ασφαλεις..
Τα παντα και εγω.Εγω και τα παντα
Πολυ συμπαθητικα ζωακια τα παντα.
Καθονται στα δεντρακια τους και χαιρονται..
Λογικη σου λεει μετα...
θα ηθελα να ημουν παντα για παντα
να τρωω,να κανω τα κακακια μου,να αναπαραγομαι επειδη πρεπει
να κανω τσαρκες στα δεντρακια και οταν βλεπω αεροπλανο
με φτερα μεγαλα...
να νοιωθω ασφαλης...για παντα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου