ψεμα

Οταν μπλεκω ετσι,
καπου το ψεμα διακρινω.
Μαλλον με ψαχνει
και γω του κρυβομαι.
Βρισκω τις πιο απιθανες κρυψωνες
και κεινο σε δυτερολεπτα
ερχεται και με βρισκει
Χτυπα τα δαχτυλα του
για να το ακουω
οσο πλησιαζει.
Το κανει για να με τρομαζει
και σαν διπλα μου φτανει
κανει πως δεν με βρισκει,
απλα καθεται εκει,
χτυπα τα δαχτυλα του,
και με τρομοκρατει.
Να φανερωθω μοναχος
μ αναγκαζει.
Η νικη δεν το νοιαζει,
μα την ηττα μου γυρευει.
Και δεν βρισκω μια αληθεια
να ξεστομισω,να το εξαφανισω.
Κι αυτο απο χαρα που χανω,
ολοενα και θεριευει